Αυτό το πρότζεκτ ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016 σαν ένα συλλογικό πείραμα αναστοχασμού, μοιράσματος και αποτύπωσης. Ο στόχος ήταν μέσα από έναν συνδυασμό λέξεων και εικόνων να πούμε μια ιστορια βασισμενη στην ζωη του Ζακ Κωστόπουλου και της κατοπτρικά κατασκευασμένης ντραγκ περσόνας του Zackie Oh. Να φτιάξουμε ένα καλειδοσκόπιο ατομικοτήτων και κοινοτήτων που δε χωρούν στα ασφυκτικά όρια της κανονικότητας. Ο Ζακ δεν ήταν μια στατική και εργαλειοποιημένη υποκειμενικότητα αλλά συμμετείχε ενεργά παράγοντας δικά του κείμενα , τα οποία εντάσσονταν στο έργο. Το σύνολο του έργου ήταν αποτέλεσμα συλλογικής ζύμωσης, προβληματισμού και ανταλλαγής. Συζητούσαμε και αποφασίζαμε μαζί για τα κείμενα και τις φωτογραφίες. Ωστόσο, ο επίλογος γράφτηκε πολύ ξαφνικά και αναγκαστικά το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου στην οδό Γλάδστωνος. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018, μέσα μεσημέρι, στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά σε δεκάδες περαστικούς , ο Ζακ δολοφονήθηκε βάναυσα από ιδιοκτήτες μαγαζιών και αστυνομικούς. Η δολοφονία του Ζακ συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία , καθώς έδειξε με τον επώδυνο τρόπο ότι οι ζωές των ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων δεν είναι προστατευμένες , θεωρούνται κατώτερες στην κοινωνική ιεραρχία και εκτίθενται διαρκώς στη βία. Ο Λακάν έλεγε ότι «ο Λόγος είναι η διαχείριση της απουσίας». Μ’ αυτή την έννοια αυτό το project θα μπορούσε να ειδωθεί ως η διαχείριση της απουσίας του Ζακ και μαζί ως ένα βαθύ ίχνος της παρουσίας του.

This project started in the summer of 2016 as a collective experiment in reflection, sharing, and formulating impressions. Through a combination of words and images, we aimed to create a story based on Zak’s daily life, which would also offer a kaleidoscopic view of individuals and groups who exceed the suffocating constraints of normalcy and seek to radically contest it. Of course Zak wasn’t a static, instrumentalized subjectivity; rather, he took active part, creating texts that became a part of the work emerging from this process of collective fermentation, questioning, and exchange. We decided together on texts and photographs. But the epilogue was written suddenly and unavoidably, on the afternoon of September 21, on Gladstone Street. On the 21st of September 2018, in broad daylight, at the centre of Athens, in front of tens of persons passing by, Zak was brutally murdered by the shop-owners and policemen. The murder of Zak was a shock for Greek society, since it made evident, in the most painful manner, that the lives of LGBTQI persons are not protected and that they are considered to occupy a lower position in the social hierarchy. Lacan said that “Logos is a way of managing absence.” This project, then, is a way of managing Zak’s absence, and also a deep trace of his presence.
Μαρία Λούκα